Zo zit je nog in de volle zon op een terrasje met je PC (piña colada) en een dag later kan je de deur niet uit zonder ZW (zuidwester, niet te verwarren met fritswester, de kale politiek commentator van RTL). En hoewel het soms schitterende plaatjes oplevert, vraag je je toch af: Waar komt die depressie nou ineens vandaan? Meteorologisch gezien (schitterend woord trouwens, meteorologisch) kan het achteraf vaak wel worden verklaard, maar een depressie voorspellen blijkt schier onmogelijk.
Zo herinner ik mij die keer, dat ik ijs ging halen. Het was een prachtig zonnige zondag. De tuin bood warmte, licht en geborgenheid. De vriezer boodt enkel waterijsjes en wij hadden zin in schepijs. Niet ver bij ons vandaan is dat ijs in overvloed en voortreffelijke kwaliteit verkrijgbaar, dus besloot ik de fiets uit de ruststand te halen en snel even op en neer te fietsen. Voor de zekerheid keek ik nog eenmaal naar de hemel om mij ervan te vergewissen dat mijn beslissing een juiste was en ik zag een helder blauwe vlekkeloze lucht mijn ijsvoornemen gul bevestigen.
Enkele ogenblikken later stapte ik met een papieren zak vol met bekertjes schepijs in alle kleuren van de regenboog de ijssalon uit. Ik zat nog niet op de fiets of ik voelde de eerste druppels al. Ik keek naar boven, maar zag geen wolkje. Dus trapte ik stevig door en even later fietste ik me daar toch ineens in een gigantische hoosbui! Ongelofelijk! In slechts enkele seconden was ik door en door nat!
Snel reed ik een portiek in om te schuilen, maar ik realiseerde me dat het schuilen zich slechts tot enkele ogenblikken kon beperken vanwege het smeltende ijs in de papieren zak. Ik wierp nogmaals een blik omhoog en zag nu een onheilspellend donker blauwe lucht. Dit gaat nog wel even duren, was mijn conclusie. Dus trotseerde ik de striemende, koude regen en baande mij een weg naar huis.
Amper binnen - ik moest de fiets nog op de standaard zetten in het schuurtje - hield de regen net zo plotseling op als het was begonnen en de zon straalde weer. Sterker nog, achter het huis, in mijn tuin, was geen druppel gevallen! Iedereen keek dan ook verbaast op toen ik, geheel doorweekt en natte voetstappen achterlatend, de slappe doorweekte zak met bekertjes op de tuintafel wierp. Men had moeite mijn verhaal te geloven. Men hield mij voor een leugenaar. Ik was zeker in een sloot gefietst of zo. Maar toen ik hen, onder dwang en ernstige bedreigingen, meenam naar de voorzijde van het huis, moesten zij erkennen dat ik in de korte tijd van afwezigheid, niet in staat kon zijn geweest met de tuinslang de hele buurt nat te sproeien. En verwonderd dronken wij uit slappe kartonnen bekertjes het tot een bruingroenige smurrie verworden kleurig Italiaans schepijs.
Achteraf kan deze gebeurtenis goed worden verklaard, maar ja, achteraf kijk je een koe in de kont. Zou het niet mooi zijn als je het gewoon van te voren ziet aankomen? Dan kan je daar fijn rekening mee houden, anticiperen, pro-actief zijn en de effecten van de depressie verminderen of tot een absoluut minimum beperken. Maar helaas, dat lukt ons dus blijkbaar niet. We zien het niet aankomen! Dus zal het blijven gebeuren, dat ik ineens en onverwacht in een fikse hoosbui fiets. Enig houvast daarbij is de wetenschap dat deze bui zal overwaaien en ik haast net zo plotseling weer in de volle zon zal staan.
Salvatore Cocco
Translate
16 juni 2012
03 juni 2012
Het einde van Twitter is nakende!
Vandaag zat het er ineens in. Ik klikte nog even op het vogeltje om te kijken "of er nog wat nieuws is" of beter gezegd, om te kijken of ik nog wat had gemist. En terwijl de onooglijke en onpraktische Twitter-pagina zich in een fractie van een seconde in mijn browser opbouwde, nestelde zich nog onmetelijk veel sneller een nieuwe overtuiging in mijn hoofd: Het einde van Twitter is nakende!
Waar zo'n gedachte dan precies vandaan komt, weet ik niet, maar ik weet wel dat mij iets vergelijkbaars is overkomen met Hyves. Ongeveer 3 maanden nadat ik lid was geworden van Facebook concludeerde ik dat Hyves eigenlijk veel gezelliger en veel meer mogelijkheden had dan Facebook. Hyves zit logischer in elkaar, je hebt er veel meer controle over je privacy en al mijn vrienden zaten op Hyves. Toch voelde ik direct dat Hyves het tegenover Facebook nooit zou redden. Hyves was toen een besloten gemeenschap waarin de gebruiker bepaalde wat er gebeurde; een soort democratisch geleide sekte. Terwijl Facebook de hoer van het internet was. Zij legde met iedereen, good or bad, contacten en drong zich overal tussen. Overal kwam ik het blauwe logo tegen, op extreem rechtse sites, porno sites, overal waar ik kwam was Facebook me voor. (Ja, ik kom nog weleens ergens, allemaal in het belang van de wetenschap uiteraard.) En toen wist ik het, Hyves is te netjes, te eerlijk. Zelfs de aankoop van Hyves door de Telegraaf bracht daar geen verandering in. Dus ging Hyves het verliezen.
Een paar maanden na deze gedachte stopte ik mijn Hyves activiteiten en velen volgden. Waar Hyves in Nederland eens verreweg de grootste was, is het aantal actieve leden nu nog maar een fractie van het aantal actieve leden van Facebook. Hyves ligt aan de beademing, krijgt nog wel medicatie, maar we weten allemaal dat het zinloos is. Hyves is stervende.
Iets vergelijkbaars voelde ik vandaag, in die fractie van een seconde, toen de Twitter-pagina zich in mijn browser opende. Twitter gaat het verliezen van Facebook. Ondanks de slechte beursgang van Facebook, blijft ze zich als een hoer gedragen. Ze laat zich met iedereen in. Ze is noch eenkennig, noch betrouwbaar. Ze vrijt met Instagram (een fotoapplicatie) maar ondertussen bouwt ze ook aan een eigen fotoapplicatie. Zelfs Apple kan niet om Facebook heen en zal in het nieuwe besturingssysteem iOS6 ook Facebookintegratie opnemen. Daarmee verliest de Twitterintegratie van iOS5 zijn uniciteit. Dus ook bij Apple heeft Twitter niet langer een streepje voor op Facebook.
En Apple kan het weten! Jarenlang is Apple verguist omdat ze geen Flash wilden gebruiken, terwijl anderen dit wel deden. Dat je met Flash ook diverse risico's liep werd afgedaan als onzin! Nu zie je dat zelfs belangrijke browsers als Internet Explorer, Firefox en ook Chrome de mogelijkheden voor Flash in hun browsers beperken of gaan beperken. De nieuwe internettaal HTML5 maakt het gebruik van Flash sowieso al overbodig. Apple krijgt, achteraf, dus toch gelijk, zelfs van de concurrentie.
Dus als Apple ook al toegeeft aan de hoer Facebook, dan is dat slecht nieuws voor Twitter.
Twitter was een goed idee, een soort publieke sms service. Maar dat brengt ook beperkingen met zich mee.
Het is een prima medium voor one-liners, maar het leent zich niet voor een discussie. Dan moet je toch op Facebook zijn.
Het werkt uitstekend om iets te signaleren of onder de aandacht te brengen, maar meer dan een (verkorte) link kan je er niet kwijt. Dan moet je toch op Facebook zijn.
En chatten, tja, dat kan je op zoveel plekken, ook op Facebook.
Twitter zelf heeft inmiddels ook in de gaten dat het niet goed gaat. Natuurlijk, de leiders van Twitter, de CEO's, brengen een ander verhaal, maar je ziet Twitter toch al hele rare sprongen maken. Ze gedragen zich als een kat in het nauw.
De nieuwe Twitter-site is daar een voorbeeld van. Je hebt als gebruiker geen enkele invloed meer op hoe die site zich gedraagt. Dat heb je bij Facebook ook niet, maar daar is dat altijd zo geweest, dus dat is niet nieuw. Bij Twitter is dat wel nieuw en gebruikers vinden het onhandig en vervelend.
Daarnaast wordt Twitter steeds minder gebruikt als sociaal medium maar steeds meer als informatie medium. Twitter zou er goed aan doen zich daarop te focussen. RSS-feeds zijn nooit wat geworden en Twitter zou het gat wat daar ligt uitstekend kunnen invullen. Maar dan moeten ze hun strategie veranderen. Nu kan het nog! Dan moeten ze zich niet langer als sociaal medium presenteren maar als informatie medium. Een info media platform waar je als gebruiker niet alleen iets kan halen, maar zelf ook kan brengen. Uniek en een gat in de markt! Daar ligt wat mij betreft de toekomst voor Twitter.
Maar helaas. Twitter wil vasthouden aan hun social media status. Ze doen alles om die status te behouden ook al hebben ze zelf ook wel in de gaten krijgen dat het ze door de vingers glipt. Ze proberen uit alle macht adverteerders te interesseren, maar die komen niet, want die hebben een beter alternatief, namelijk hoertje Facebook. Facebook komt tenslotte overal en doet het met iedereen en weet ook alles van iedereen, dus voor adverteerders is Facebook bijzonder interessant. Zeker in deze tijden van economische recessie is het voor adverteerders lonend om zich heel precies op een specifieke doelgroep te kunnen richten. En dat kan bij Facebook! Dus waarom zouden ze dan naar Twitter gaan?
Kijk eens naar je eigen Twittergedrag. Gebruik jij Twitter om in contact te komen met vrienden, of gebruik je daarvoor toch liever en vaker of grager Facebook? Hoe gebruik jij Twitter dan? Om snel effe iets te melden? En laat je het dan ook meteen automatisch op Facebook plaatsen? Of ga snel effe naar Twitter om te kijken of iemand anders nog wat te melden heeft en scroll je in vliegende vaart langs alle tweets? Hoeveel informatie- en/of nieuwssites volg jij op Twitter? En van hoeveel nieuws- en/of informatiesites ontvang jij statusupdates in Facebook?
Vanochtend schoot dit alles in een flits, in een fractie van een seconde door mijn hoofd toen ik de Twitter-pagina opende. Wat zit een mens toch mooi in elkaar dat je dit allemaal kan overdenken in zo'n ultra kort moment. Het heet intuïtie. En mijn intuïtie zegt me dus dat Twitter zijn langste tijd heeft gehad als social media platform. Als Twitter nu niet snel van strategie verandert en er bewust voor gaat kiezen niet langer een social media maar een informatie platform te zijn, geef ik ze nog een kans, maar doen ze dat niet, dan voorspel ik hierbij het einde van Twitter. Dan is Twitter over een jaar, wat Hyves nu al is. Ach, het bestaat nog wel, maar je wil er eigenlijk niet meer gezien worden.
Salvatore Cocco
Waar zo'n gedachte dan precies vandaan komt, weet ik niet, maar ik weet wel dat mij iets vergelijkbaars is overkomen met Hyves. Ongeveer 3 maanden nadat ik lid was geworden van Facebook concludeerde ik dat Hyves eigenlijk veel gezelliger en veel meer mogelijkheden had dan Facebook. Hyves zit logischer in elkaar, je hebt er veel meer controle over je privacy en al mijn vrienden zaten op Hyves. Toch voelde ik direct dat Hyves het tegenover Facebook nooit zou redden. Hyves was toen een besloten gemeenschap waarin de gebruiker bepaalde wat er gebeurde; een soort democratisch geleide sekte. Terwijl Facebook de hoer van het internet was. Zij legde met iedereen, good or bad, contacten en drong zich overal tussen. Overal kwam ik het blauwe logo tegen, op extreem rechtse sites, porno sites, overal waar ik kwam was Facebook me voor. (Ja, ik kom nog weleens ergens, allemaal in het belang van de wetenschap uiteraard.) En toen wist ik het, Hyves is te netjes, te eerlijk. Zelfs de aankoop van Hyves door de Telegraaf bracht daar geen verandering in. Dus ging Hyves het verliezen.
Een paar maanden na deze gedachte stopte ik mijn Hyves activiteiten en velen volgden. Waar Hyves in Nederland eens verreweg de grootste was, is het aantal actieve leden nu nog maar een fractie van het aantal actieve leden van Facebook. Hyves ligt aan de beademing, krijgt nog wel medicatie, maar we weten allemaal dat het zinloos is. Hyves is stervende.
Iets vergelijkbaars voelde ik vandaag, in die fractie van een seconde, toen de Twitter-pagina zich in mijn browser opende. Twitter gaat het verliezen van Facebook. Ondanks de slechte beursgang van Facebook, blijft ze zich als een hoer gedragen. Ze laat zich met iedereen in. Ze is noch eenkennig, noch betrouwbaar. Ze vrijt met Instagram (een fotoapplicatie) maar ondertussen bouwt ze ook aan een eigen fotoapplicatie. Zelfs Apple kan niet om Facebook heen en zal in het nieuwe besturingssysteem iOS6 ook Facebookintegratie opnemen. Daarmee verliest de Twitterintegratie van iOS5 zijn uniciteit. Dus ook bij Apple heeft Twitter niet langer een streepje voor op Facebook.
En Apple kan het weten! Jarenlang is Apple verguist omdat ze geen Flash wilden gebruiken, terwijl anderen dit wel deden. Dat je met Flash ook diverse risico's liep werd afgedaan als onzin! Nu zie je dat zelfs belangrijke browsers als Internet Explorer, Firefox en ook Chrome de mogelijkheden voor Flash in hun browsers beperken of gaan beperken. De nieuwe internettaal HTML5 maakt het gebruik van Flash sowieso al overbodig. Apple krijgt, achteraf, dus toch gelijk, zelfs van de concurrentie.
Dus als Apple ook al toegeeft aan de hoer Facebook, dan is dat slecht nieuws voor Twitter.
Twitter was een goed idee, een soort publieke sms service. Maar dat brengt ook beperkingen met zich mee.
Het is een prima medium voor one-liners, maar het leent zich niet voor een discussie. Dan moet je toch op Facebook zijn.
Het werkt uitstekend om iets te signaleren of onder de aandacht te brengen, maar meer dan een (verkorte) link kan je er niet kwijt. Dan moet je toch op Facebook zijn.
En chatten, tja, dat kan je op zoveel plekken, ook op Facebook.
Twitter zelf heeft inmiddels ook in de gaten dat het niet goed gaat. Natuurlijk, de leiders van Twitter, de CEO's, brengen een ander verhaal, maar je ziet Twitter toch al hele rare sprongen maken. Ze gedragen zich als een kat in het nauw.
De nieuwe Twitter-site is daar een voorbeeld van. Je hebt als gebruiker geen enkele invloed meer op hoe die site zich gedraagt. Dat heb je bij Facebook ook niet, maar daar is dat altijd zo geweest, dus dat is niet nieuw. Bij Twitter is dat wel nieuw en gebruikers vinden het onhandig en vervelend.
Daarnaast wordt Twitter steeds minder gebruikt als sociaal medium maar steeds meer als informatie medium. Twitter zou er goed aan doen zich daarop te focussen. RSS-feeds zijn nooit wat geworden en Twitter zou het gat wat daar ligt uitstekend kunnen invullen. Maar dan moeten ze hun strategie veranderen. Nu kan het nog! Dan moeten ze zich niet langer als sociaal medium presenteren maar als informatie medium. Een info media platform waar je als gebruiker niet alleen iets kan halen, maar zelf ook kan brengen. Uniek en een gat in de markt! Daar ligt wat mij betreft de toekomst voor Twitter.
Maar helaas. Twitter wil vasthouden aan hun social media status. Ze doen alles om die status te behouden ook al hebben ze zelf ook wel in de gaten krijgen dat het ze door de vingers glipt. Ze proberen uit alle macht adverteerders te interesseren, maar die komen niet, want die hebben een beter alternatief, namelijk hoertje Facebook. Facebook komt tenslotte overal en doet het met iedereen en weet ook alles van iedereen, dus voor adverteerders is Facebook bijzonder interessant. Zeker in deze tijden van economische recessie is het voor adverteerders lonend om zich heel precies op een specifieke doelgroep te kunnen richten. En dat kan bij Facebook! Dus waarom zouden ze dan naar Twitter gaan?
Kijk eens naar je eigen Twittergedrag. Gebruik jij Twitter om in contact te komen met vrienden, of gebruik je daarvoor toch liever en vaker of grager Facebook? Hoe gebruik jij Twitter dan? Om snel effe iets te melden? En laat je het dan ook meteen automatisch op Facebook plaatsen? Of ga snel effe naar Twitter om te kijken of iemand anders nog wat te melden heeft en scroll je in vliegende vaart langs alle tweets? Hoeveel informatie- en/of nieuwssites volg jij op Twitter? En van hoeveel nieuws- en/of informatiesites ontvang jij statusupdates in Facebook?
Vanochtend schoot dit alles in een flits, in een fractie van een seconde door mijn hoofd toen ik de Twitter-pagina opende. Wat zit een mens toch mooi in elkaar dat je dit allemaal kan overdenken in zo'n ultra kort moment. Het heet intuïtie. En mijn intuïtie zegt me dus dat Twitter zijn langste tijd heeft gehad als social media platform. Als Twitter nu niet snel van strategie verandert en er bewust voor gaat kiezen niet langer een social media maar een informatie platform te zijn, geef ik ze nog een kans, maar doen ze dat niet, dan voorspel ik hierbij het einde van Twitter. Dan is Twitter over een jaar, wat Hyves nu al is. Ach, het bestaat nog wel, maar je wil er eigenlijk niet meer gezien worden.
Salvatore Cocco
Abonneren op:
Posts (Atom)