Zijn we ons verstand verloren?

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, ik ben tegen de nieuwe donorwet. Ik weet, er zijn heel veel mensen heel blij met die wet van Pia Dijkstra, maar ik hoor daar niet bij. Heus, ik wens iedereen de beste organen toe, maar daar is deze wet niet voor nodig. Verplichte registratie bij het afhalen van je paspoort, rijbewijs of stemkaart was voldoende geweest om iedereen boven de 18 in het donorregister te krijgen. Maar nee, dat was blijkbaar te simpel. Er moest een wet komen. Maar ik word eerlijk gezegd een beetje bang van die wet. Waarom? Omdat met deze wet een fundamenteel recht van de mens wordt geschonden: de integriteit van het menselijk lichaam.

Mensen zijn tegenwoordig allemaal vreselijk gesteld op hun privacy. Facebook en Google worden aangeklaagd als ze gebruik maken van jouw gegevens. Grote groepen lopen te hoop tegen de zogenaamde sleepwet, waarmee de mogelijkheden voor de overheid worden verruimd om je af te luisteren. Maar deze wet van Pia grijpt veel dieper in op ieders privacy, dan welke sleepwet dan ook! Ja, die nieuwe donorwet is gewoon doodeng.

Kijk, mijn lichaam is van mij en van mij alleen. Niemand, echt helemaal niemand, mag aan mijn lichaam komen, zonder mijn uitdrukkelijke toestemming. En dat is maar goed ook, want bijvoorbeeld die hele #metoo discussie gaat hier tenslotte ook over. Dat er dus niemand aan je mag zitten, zonder dat jij daar uitdrukkelijk toestemming voor hebt gegeven. Als je zonder toestemming toch aan iemand zit, ben je strafbaar. Maar met deze nieuwe donorwet is dat allemaal niet meer zo vanzelfsprekend. De integriteit van het lichaam wordt immers met voeten getreden. Het is door die nieuwe wet niet meer zo dat mijn lichaam ook daadwerkelijk van mij is en van mij alleen. Nee, want ik moet expliciet laten weten, dat ik niet wil hebben dat er iemand aan mijn lichaam komt. Het uitgangspunt is nu dat wél iedereen aan me mag zitten. Ik word niet automatisch door de overheid beschermd, maar ik moet die bescherming nu zelf actief regelen.

Verplaatsen we dit nieuwe principe naar de #metoo discussie, moet je, als je tenminste niet verkracht wil worden, dat van tevoren dus duidelijk zelf kenbaar maken. Doe je dat niet, mag iedereen met je doen wat hij wil. Ja, want als je niet expliciet kenbaar maakt dat je niet gediend bent van ongewenste intimiteiten, geef je inprincipe te kennen er geen bezwaar tegen te hebben. Het is daarmee dus niet meer vanzelfsprekend dat je met je poten van iemand afblijft, nee, het omgekeerde wordt vanzelfsprekend. En als je dan dood in de greppel ligt, mogen jouw nabestaanden zeggen of je dit zo had gewild.
"Nee, ze had denk ik echt geen bezwaar. Anders had ze dat toch wel laten vastleggen toch?"
"Oké, dan laten we de dader alsnog vrij."
Je kan er dankzij deze wet dus niet meer vanuit gaan dat je lichaam van jou is en van jou alleen. Nee, je moet er nu vanuit gaan dat je lichaam in principe van iedereen is. Ja, van ie-der-een, tenzij je aangeeft dat je jouw lichaam voor jezelf wilt houden. Anders gezegd, ik mag dus zomaar leeggeroofd worden, tenzij ik heel specifiek laat weten dat ik dat niet wil. Maar nee, wij vinden dat allemaal niet raar, wij vinden dat juist fijn. ???

Nogmaals, ik gun iedereen de beste organen die er zijn, maar nog nooit is bewezen dat door een wet als deze de wachtlijsten korter worden, laat staan dat er meer mensen kunnen worden geholpen. Bovendien, men had de registratie ook verplicht kunnen stellen en koppelen aan paspoort, rijbewijs of stemkaart. Dan was de integriteit van het menselijk lichaam niet aangetast geweest en had toch iedereen in het donorregister gestaan. Met deze wet begeven we ons op een zeer gevaarlijk, hellend vlak. What's next? Euthanasie, tenzij...?