Translate

15 maart 2014

lekker velletje

In cafés en op verjaardagen komen vaak de meest uiteenlopende onderwerpen voorbij. Was het vroeger nog zodat onderwerpen als politiek, religie en seks vermeden werden, tegenwoordig lijkt er op geen enkel thema nog een taboe te rusten. Alles is bespreekbaar en alles wordt ook besproken. Van automerk tot maandverband, van verkoudheid tot SOA, van skivakantie tot parenclub. Kennelijk heerst er geen enkele terughoudendheid meer; alles komt wel een keer langs. Hoewel, misschien, als je goed nadenkt, dan komt er misschien toch een onderwerp bij je op waarover je nooit praat. WC-papier! Of beter gezegd, pleepapier!


Pleepapier heb je in tientallen varianten in verschillende nogal uiteenlopende prijsklassen, maar bij Kassa hebben ze er nog nooit een vergelijkend warenonderzoek over laten zien en bij de Consumentenbond valt er nooit iets over te lezen. Hoe weet ik nu wat het beste papiereken is? Op verjaardagen en in cafés wordt er immers ook niet over gesproken. We praten er niet over! Hoewel....


Gesprek 1

"Nou had ik van de week toch iets.... Had ik bij de grote boodschappen per ongeluk het verkeerde toiletpapier meegenomen. Nou en dat bevalt me toch een partij goed! Super zacht aan de billetjes en toch lekker stevig, zodat je er niet snel doorheen prikt. Ik denk, dat zal wel duur zijn dan, maar dat viel reuze mee. Alleen zit er wel wat minder papier op een rol, maar dat wordt door de kwaliteit en de prijs echt ruimschoots gecompenseerd. En er zijn van die gezellige, kleine roze vogeltjes op het papier geprint."

"Dat vogeltje is dan waarschijnlijk de schijtlijster?"

"Haha, heel grappig. Je kan met jou ook nooit eens serieus praten."

"Jij begon anders zelf over grote boodschappen."

"Zie! Dat bedoel ik nou. Zucht."

"Ja, het is ook een schijt onderwerp."


Gesprek 2

"In het hotel waar wij zaten hadden ze geen toiletrollen, maar een soort tissues."

"Oh ja, dat hebben wij ook eens gehad. Vervelend hè?"

"Nou, ik vond het wel prettig. Ze zijn een stuk ruimer dan die kleine velletjes op de rol."

"Dat vond ik er nou juist vervelend aan. Ik ben zo aan dat formaat gewend."

"Maar ja, zeg nou zelf, dat formaat van die velletjes op de rol, dat slaat toch nergens op. Wie neemt er nou ooit 1 zo'n velletje? Dat is toch niet te doen!"

"Ik vind het wel een nuttig formaat hoor. Het hoeft echt niet groter te zijn. Alleen dikker. Nou en wij hebben altijd van dat lekkere dikke drie lagen papier, dus dan heb je gemiddeld aan twee velletjes genoeg."

"Oh, nou, ik maak er altijd een prop van, dus geef mij die grote tissues maar."

"Maar jij er een prop van?"

"Ja, van het papier hè."

"Maar raak je dan niet verstopt?"

"Ik stop die prop niet in mijn kont!"


Gesprek 3

"Wat heb je nou dan gekocht!?"

"Ja dat was in de aanbieding. Extra voordelig!"

"Maar wat moeten wij in vredesnaam met 100 rollen pleepapier?"

"Ja je kont afvegen natuurlijk."

"Maar 100 rollen, we zijn maar met ons tweeën! En het is ook nog eens een ander merk. Misschien is het wel keihard schuurpapier. Zitten we hier met 100 rollen schuurpapier. Kan je net zo goed de telefoongids in stukken knippen, heeft die ook nog een functie."

"Wat doe je nou moeilijk. Het is maar wc-papier!"

"Maar ik heb gevoelige billetjes. En dat papier wat we nu hebben is stevig maar toch zacht. Dat is gewoon een lekker velletje."

"Nou, dan haal ik voor jou wel andere rollen. Gebruiken we deze wel op de wc boven."

"Hebben we tot aan ons pensioen genoeg papier! Ik zal er een extra schuurtje voor bouwen. 100 rollen!"

"Zeur!"


Gesprek 4

"Zeg, ik ben vrijdag voor het laatste, zoals je weet."

"Ja welverdiend pensioen. Ik had je geen 66 jaar en 3 maanden gegeven!"

"Dank je, maar ik wilde je iets vragen."

"Ga je gang."

"Nou, het is misschien een rare vraag, maar eh, waar kopen jullie het wc-papier in?"

"Huh?"

"Ja, ik vind dit zulk geweldig papier! Ik spaar altijd alles op, zodat ik het hier kan doen. Vanwege dat papier. Maar nu ik met pensioen ga, moet ik alles thuis doen. En wij hebben niet zulk fijn papier! En ik heb al alles soorten en maten geprobeerd, maar niets komt ook maar in de buurt van wat we hier op de wc hebben hangen."

"Ja wij kopen bij de groothandel natuurlijk. Dat kan je als particulier niet kopen."

"Oh, dat is jammer! Maar weet je dan misschien of dit papier ook door horecagelegenheden wordt gekocht? Dan ga ik daarheen met mijn boodschap."

"Nou, dat is, dat dat, ja, dat weet ik niet en dat ga ik ook niet vragen hoor!"

"Oh."

"Ik geef je als afscheidscadeau wel wat mee. Is dat goed!"

"Oh, dat zou geweldig zijn! Dank je wel. En je hoeft ze niet als cadeau in te pakken hoor, want het is gewoon voor mezelf."


En? Ooit weleens zo'n gesprek gehoord of misschien zelfs zelf gevoerd? Zo ja, niet verder vertellen! Het is taboe! Je staat voor gek als je erover begint. Dus, je hebt dit niet gelezen en ik heb het niet geschreven!


Salvatore Cocco
15 maart 2014