De dag die eraan vooraf ging lagen we heerlijk rustig van het constante ruisen der golven en de glimmende zon te genieten. Naast ons installeerde zich een Spaanse familie van 7 personen op 2 bedjes. Vader, moeder, tante, oma, een chagrijnig pubermeisje, een adhd-jongetje van 8 en een dik meisje van 6. Met al die extra lettergrepen in hun taal werd dat een drukte van belang. Gelukkig herkenden ze een andere Spaanse familie een eindje verderop, dus die kwamen er gezellig naast liggen, met nog eens 5 druktemakers op 2 bedjes! De verhouding Spanjaarden versus bedjes was nu gelijk aan de verhouding lettergrepen versus medeklinkers. Maar gek genoeg, aan het strand, liggend op mijn bedje, met de ogen dicht, vind ik dat lawaai heerlijk om bij weg te dommelen. Het werd een heerlijke middag. Hoewel, in dat adhd-joch had wel een dubbele dosis ritalin gemogen.
Van de andere kant, tegenover ons zat een Engels gezin met een meisje van 9 en een jongen van 5. Hij, dat jongetje, zat in een rolstoel, met wielen van Cars. Hij kon zijn benen wel bewegen, maar ze waren niet krachtig genoeg om hem te dragen. Zijn zusje was heel lief voor hem en speelde met hem. Natuurlijk ging ze zelf wel de zee in. Het jongetje kon alleen de zee in als zijn stoer getatoeëerde vader 'm droeg en hem tot schaterlachen bracht door 'm door het water te slepen. Tja, laat dat adhd-joch dan maar lekker druk zijn.
En thuis, thuis viel regen, regen, regen, terwijl wij lekker in de zon zaten. Mooi, zal je denken, precies zoals jij het graag hebt toch? Maar ja, vandaag was ook de crematie van de vader van die vriendin van ons, waar we niet bij kunnen zijn. Liever hadden we daar nu in regen gelopen. Oh, we vermaken ons best, daar gaat het niet om, het is wat het is en we zijn nu eenmaal hier, maar onze gedachten zijn daar.
Ja, zo gaat dat. Alles is relatief. Natuurlijk is het heerlijk dat we ons de luxe van een vakantie kunnen veroorloven, en tegelijkertijd leert het ons ook, dat er zoveel meer belangrijker dingen in het leven zijn. Zo hebben vakanties een dubbel nut. Dat had ik me eigenlijk nooit zo gerealiseerd.
In de ochtend van de vertrekdag ging om 7 uur de wekker. Koffers waren al gepakt, alleen nog ff douchen en aankleden. Fijn, een lange broek en schoenen. Heerlijk. Ik kon me nu al verheugen op Schiphol. We klagen dan wel veel, vaak en graag, maar wat is Nederland toch een heerlijk land. Alles netjes schoon, goed geregeld, lekker een kroket uit de muur trekken. Wel gepast betalen, want ondanks de grote technische vooruitgang, krijg je uit de automatiek, het te veel betaalde bedrag nog steeds niet terug. Lekker Nederlands.