De onthulling
In de gang en op de kamer was nergens meer te zien dat zich hier nog geen 24 uur geleden een drama had afgespeeld. Alles was schoon. Ik had het idee dat delen van de gang zelfs opnieuw waren gewit. Dat was allemaal wel heel snel gegaan dan.
"Oké," zei Jansen en deed de deur van de kamer dicht, "jij lag dus op bed. Ga maar liggen, precies zoals je toen ook lag. Dat helpt de herinnering op te halen."
Ik ging op het bed liggen.
"Was de tv nog aan?"
"Nee die had ik uitgezet. Ik was al een paar keer weggedommeld."
"En het licht?"
"Was uit."
Jansen knipte het licht uit. Het was ineens flink donker in de kamer.
"Dus je werd wakker van gestommel. En toen?"
"Nou ja, ik dacht dat ik wakker werd van gestommel, dus keek ik op de wekker en knipte het bedlampje aan."
"Doe het bedlampje maar aan."
Ik knipte met tegenzin het bedlampje aan en zag dat Jansen weer in de stoel bij het bureautje zat. Was deze flauwekul nu allemaal nodig?
"Hoe laat was het?" vroeg Jansen.
"Vijf uur."
"Precies vijf uur?"
"Nee, 2, 3 minuten over 5, denk ik. Wat doet het er toe? Net als dit hele gedoe met alles naspelen. Daar zie ik het nut niet van in."
"En toch gaan we er nog even mee door!"
Ik zuchtte, hield even stil en vertelde met tegenzin verder.
"Ik dacht eerst dat er iemand aan mijn deur zat, maar ik hoorde niks meer, dus knipte ik het bedlampje weer uit."
"Dus je bent niet opgestaan om te kijken?"
"Nee, dat zeg ik toch!" zei ik geírriteerd en ging naast het bed staan.
"Als je nou de hele tijd van die domme vragen blijft stellen, kunnen we beter stoppen. Wat is dan nog het nut dat ik wat vertel!"
"Het nut, meneer Vink," zei Jansen fel, "zit hem in het feit dat ik denk dat het ook wel eens heel anders gegaan zou kunnen zijn dan u mij tot nog toe heeft verteld."
"Wat nu dan weer?"
"Het kan ook zo zijn geweest dat Hendriks wél aan uw deur klopte."
"Maar dat was niet zo!"
"Dat Hendriks u wilde vertellen dat hij níét door wilde gaan met zijn plan!"
"Dat was mooi geweest, was ik overal in één keer van af!"
"Maar daarmee zou u al dat geld mislopen. Het geld dat u zo goed kan gebruiken!"
"Dat is niet waar. Zo is het niet gegaan!" riep ik dwars door hem heen.
"Het gaat namelijk helemaal niet zo goed met uw bedrijf als u iedereen wilt doen geloven!"
"En jij denkt dat ik iemand ombreng voor een paar rot centen?"
"U was er anders best snel voor te porren om Geldeburcht een hak te zetten. En dat terwijl u de goede man niet eens kende!"
"Dat slaat nergens op!"
"Oh, is dat zo? Waarom lag er dan wel bloed voor úw deur en nergens anders? Waarom?"
"Ik weet niet waarom!"
"Wie anders dan u kan de dader zijn? Wie?"
"Ik heb Kees niet vermoord verdomme! Dat heb je goddomme zelf gezegd!"
"Ja maar niet omdat u hem de hals niet zou hebben kunnen doorsnijden, maar simpelweg omdat hij niet dood is! Kees Hendriks leeft! Hij leeft ja!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten