Er zijn ook mensen bij wie het humor-gen geheel ontbreekt. Vaak gaat dat gepaard met een overactief zuurpruimchromosoom. Een veel voorkomend lichamelijk kenmerk van deze afwijking zijn de lange tenen. Bij mannen gaat dat vaak gepaard met een kort lontje. Daar rust nog altijd een taboe op; mannen spreken er niet graag over. Ook omgevingsfactoren spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van humor. Zelfs als het humor-gen geheel ontbreekt, iets wat overigens bij vrouwen vaker voorkomt, kan men met de juiste begeleiding toch nog een heel acceptabel niveau bereiken. Iemand die echter opgroeit in een sterk religieuze omgeving zal significant minder snel gevoel voor humor ontwikkelen. Dat komt omdat het relie-gen meestal gekoppeld is aan het in Nederland veel voorkomende betweters-eiwit. Het betweters-eiwit breekt het relativeringsvermogen af en staat de ontwikkeling van realiteitszin in de weg. Er is nog veel onderzoek nodig, maar uiteindelijk zullen wetenschappers een testmethode ontwikkelen waarmee al in een vroeg stadium van de zwangerschap kan worden vastgesteld of het humor-gen aanwezig is of niet, zodat tijdig kan worden ingegrepen.
Eten is belangrijk. (Ja, dit is even iets heel anders.) Als je niet eet, ga je dood. Ja, je gaat sowieso dood, maar als je niet eet, bespoedig je dat lot. Aangezien ik hier geen enkel risico wil lopen, heb ik mezelf aangeleerd om goed te eten. Een bord nasi werk ik in 5 minuten naar binnen, maar als het moet, kan ik er ook langer over doen.
Drinken is trouwens nóg belangrijker. Dus heb ik mezelf gedwongen goed te leren drinken. Uit lijfsbehoud. Een flesje bier sla ik dan ook zo achterover. Maar als het niet anders kan, neem ik ook gerust een flesje vino rosso.
Nou zijn er mensen die beweren dat sporten belangrijk is voor een lang en gezond leven. Hele volksstammen hebben dat geloof overgenomen. Ze rennen of fietsen op druilerige zondagochtenden in hordes over dijken en straten. Door hun oortjes of hip koptelefoontje wordt hen constant ingefluisterd hoe goed ze bezig zijn. Maar ja, als je als een gek over drukke dijken en straten rent of fietst, neem je een onverantwoord groot extra risico! Niet alleen liggen talrijke blessures op de loer, maar ook de voorwielen van de recreatieve automobilist. En dan heb je als fietser toch weinig bescherming van zo'n kek hellumpie. En de reflectoren in je kleding beschermen je ook al niet tegen de impact. Nee, dan ineens blijkt sporten je toch geen onsterfelijkheid te brengen.
Bovendien, als je niet sport, blijf je ook gewoon leven. Het is echt niet hetzelfde als met eten en drinken. Ik ken mensen die nooit hebben gesport en toch oud zijn geworden, maar ik ken niemand die door leeft zonder eten en drinken. Dus eten en drinken zijn echt vele malen belangrijker voor een lang en gezond leven dan sporten. Dat zijn de naakte feiten. Maar feiten tellen tegenwoordig niet meer; het draait allemaal om het gevoel. Dus het gevoel dat je goed bezig bent, is belangrijker geworden dan daadwerkelijk goed bezig zijn. Noem het ouderwets, ik hou me nog altijd graag vast aan de feiten. Dus sport ik helemaal niet, maar eet en drink alles wat los en vast zit, voor een lang en gezond leven.
En? Hoe vond je dit stukje tekst? Is het humoristisch? Nou, ik zal eerlijk zijn, of je het nou leuk vind of niet, maar zonder dat je het weet, heb je meegedaan aan een test. Als je namelijk, bij het lezen ervan niet één keer hebt geglimlacht, dan ben jij mogelijk bepalend voor wat er gebeurd in ons land. Ik zal je uitleggen hoe dat zit.
Volgens schattingen heeft zo'n 10 tot 15 procent van de mensen weinig tot geen gevoel voor humor. Deze mensen zijn dan ook extreem ontevreden over hun leven. Ze hebben geen humor om het te relativeren. Ze klagen over van alles en nog wat. De regering, zwarte piet, hun collega's, de zorg, hun loon, maakt niet uit wat het is, ze zijn er ontevreden over. Ze voelen zich overal het slachtoffer van en nemen alles, en vooral zichzelf, veel te serieus. Daar kunnen ze niks aan doen, want ze hebben geen humor. Het zijn wel mensen met vaak hele harde stemmen. In bussen of treinen, hoor je deze types vaak overal bovenuit. Ze weten precies hoe ze ergens bezwaar tegen moeten maken of een klacht over kunnen indienen. Allemaal dingen, die ik dan weer niet weet. En ze laten geen moment voorbijgaan om hun ongenoegen kracht bij te zetten. Daarmee overvleugelen zij de stille, tevreden meerderheid. Maar ja, deze mensen komen niet in actie, want die hebben humor. Die relativeren zichzelf en hun omgeving. Beslissers, zoals het management in een bedrijf of de regering van ons land, horen dan alleen die schreeuwers, die maximaal 15% humorloze ontevreden zwartkijkers. En op die schreeuwers wordt dan nieuw beleid gebaseerd. Maar ja, wat je ook doet, die types blijven altijd ontevreden. Het zijn geboren zuurpruimen, groot gebracht met karnemelk en zuurdesembrood. En zo is onze democratie verworden tot de dictatuur van de schreeuwende minderheid. Nou als dat niet grappig is, dan weet ik het niet meer!
Groetjes,
Salvatore