antwerpen

Het eerste zonlicht raakt mijn huid
en wekt mij zacht en stil.
Zij slaapt nog vast. Ik kijk naar haar
en weet dat ik haar wil.

Ze ademt rust en regelmaat.
Dan draait ze zich wild om.
Ze kijkt me aan en glimlacht lief.
Haar arm gebaart van kom.

Als zij mij in haar armen sluit
en’t langzaam lichter wordt,
denk ik, ja zelfs een eeuwigheid
bij haar is nog te kort.

Salvatore Cocco