Het grote verschil zit 'm wat mij betreft in het eten. Spanje en Portugal zijn echte vislanden, Italianen overgieten vrijwel alles met tomatensaus en de Grieken, ja de Grieken, die eten me toch gevarieerd. Tzatziki, stifado, mousaka, saganaki, gyros, keftedakia, souvlaki, spanatopikapia en sirtaki. Die laatste is dan wel geen gerecht, maar als je ergens zit te eten moet het al wel raar lopen, wil het er niet op uitdraaien.
De sirtaki is natuurlijk die Griekse dans uit de film "Zorba, de Griek". Het is een soort van polonaise maar dan overdwars. Gezellig. De Grieken zelf zijn ook al zo gezellig. Met al die leuke Benny Neyman muziek. Ik ken geen ander volk ter wereld dat zo vriendelijk is als de Grieken. Daarmee vergeleken zijn Portugezen en Spanjaarden maar kleine opgewonden chagrijntjes. Om over de Fransen maar helemaal te zwijgen! Want ja, ik ben nog nooit in Frankrijk geweest, dus kan ik er beter over zwijgen. Al ik heb wel zo mijn vermoedens.
Op vakantie is eten wel een dingetje. Het hele jaar door loop je op te letten en leef je sober en beheerst om niet volledig dicht te groeien, maar tijdens de vakantie gaan alle remmen los. Vakantie is eigenlijk een soort Kerstmis, maar dan in zomer en veertien dagen lang. De hele dag heb je dat volle kerstgevoel. En na de vakantie doe je er vervolgens bijna een vol jaar over om die vakantiekilo's er weer af te krijgen. Dat is wat ik noem 'the circle of life'. Ik neem op vakantie ook altijd een ruim vallende blouze mee voor de terugreis.
Meestal zijn de potten en pannen in de appartementen van zichzelf al vet genoeg om er zonder toevoeging van boter in te kunnen bakken. Dat scheelt, zal je denken, maar toch worden ze door mij eerst zorgvuldig gereinigd. Net als het bestek en het servies dat we denken te gaan gebruiken. Ik ben niet vies van een beetje vet, als het maar wel mijn eigen vet is. Vet van een ander vind ik smerig. Al zullen ook hierover de meningen verschillen.
Even wat anders. Je denkt misschien - althans, ik dacht het zelf wel - dat in Zuid-Europa om zeven uur de zon al hoog aan de hemel staat te branden, maar niets is minder waar. Om zeven uur is het nog gewoon donker. Om negen uur is het er pas net zo licht als bij ons al om zes uur. Maar dan gaat het ook snel. Om elf uur kan je al niet meer met blote voeten over het strand lopen zonder de bezielende leiding van steenkolengoeroe Emile Ratelband. Blaren tot aan de enkels als je niet oppast. En 's avonds om negen uur is het alweer donker. Ja, dan stelt de Ramadan ook niet veel voor. Geen wonder dat de Arabieren hier graag vertoefden. Ja, want er hebben hier wat islamieten gewoond zeg. Zo! Nee, Wilders was gek geworden van opwinding, zoveel. Tot ver in de late middeleeuwen heersten hier sultans en sjeiks. Tegenwoordig zijn het vooral Engelsen, Hollanders en Spanjaarden zelf die Torremolinos bevolken. Ik zeg Torremolinos, omdat wij ons daar tijdelijk hebben gehuisvest. En ik zeg met opzet Hollanders, want de accenten die je hoort, komen niet uit het noorden, oosten of zuiden van ons land. Nee, het zijn voornamelijk luidruchtige drukdoeners vol kleurige plakplaatjes. Net Engelsen. Maar na de Brexit zal alles wel anders zijn.
Het concept 'lunch' is aan de Spanjaarden geheel voorbij gegaan. In Spanje kent men geen lunch. Niet zoals wij. Wij lunchen ergens tussen 12 en 2. Dan eten we iets kleins, een tosti, een uitsmijter, of brood uit een trommeltje. Nou, in Spanje niet. Daar eet je om drie uur 's middags gewoon een heel diner. Gewoon met wijn of bier en al. Rond een uur of vijf, zes wat tapas met een drankje en vanaf 9 uur 's avonds is het dan tijd voor het tweede diner! Het is heel anders dan bij ons, maar ik kan daar best aan wennen, zeg ik.
Wat overigens niet veranderd op vakantie is mijn behoefte aan koffie. Ik neem daarom altijd oploskoffie mee. Heet water hebben ze immers overal wel. En zo kan je toch altijd koffie zetten. Je hebt er wel, heel gek, twee theelepeltjes voor nodig. Dat staat ook op de pot. Twee theelepeltjes poeder voor een een normale bak. Twaalf theelepeltjes en je hebt espresso. Super handig spul.
Update: Na de vakantie bleek ik ruim 3 kilo aangekomen. In een week! Ik zeg, applaus!